αντί ημερολογίου...
είναι σε μια βόλτα ίσως, απομεσήμερο, μετά τις πρώτες "ενδείξεις" για την σχολική χρονιά που μόλις ξεκίνησε, που δέχεστε την νοερή επίσκεψη εικόνων από τις πρόσφατες συμμετοχές σας σε ημερίδες, συνέδρια και σεμινάρια: πολύ ενέργεια, θετική αύρα, φρέσκοι άνθρωποι με ενθαρρυντικά λόγια, ιδέες, μέθοδοι, πολλή βιβλιογραφία και ακόμη περισσότερα ευρήματα για το εύρος των ευθυνών ενός εκπαιδευτικού.
Σας έρχεται στο μυαλό ένα άρθρο του Αρίστου Δοξιάδη με τίτλο "Η Εκπαίδευση δεν είναι ατομική Υπόθεση" στο οποίο ο έγκριτος αρθρογράφος σημειώνει:
" Η παιδεία έχει μεγάλες "θετικές εξωτερικότητες" στην ορολογία των οικονομολόγων. Το όφελος δηλαδή δεν το καρπώνεται μόνο αυτός που εκπαιδεύεται αλλά και όσοι συναλλάσσονται μαζί του ή ζουν κοντά του".
Με λίγα λόγια η προστιθέμενη αξία της εκπαίδευσης έχει να κάνει με την διάχυση, την δυνατότητα που έχει ο εκπαιδευμένος άνθρωπος να λειτουργεί σαν μοντέλο βελτίωσης για τους γύρω του, τους κοντινούς του, για την τοπική του κοινότητα ή ομάδα.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι ιδέες του Τζέιμς Χέκμαν, νομπελίστα στην οικονομία και καθηγητή του πανεπιστημίου του Σικάγο:
"οι γνωστικές και χαρακτηριολογικές δεξιότητες συνεργάζονται και λειτουργούν ως δυναμικά αλληλοσυμπληρούμενα συστήματα, αλληλοτροφοδοτούνται. Οι δεξιότητες παράγουν δεξιότητες. Όσο περισσότερα κίνητρα έχουν τα παιδιά, τόσο περισσότερο μαθαίνουν. Όσο καλύτερη πληροφόρηση διαθέτουν, τόσο σοφότερες είναι οι επιλογές τους..." ("Για την Οικονομία της Ανθρώπινης Ανάπτυξης").
Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε την διαφορά, ακόμα κι εάν οι αντιδράσεις μας υπονομεύουν, οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές ή η καχυποψία φαίνεται ανάγλυφη. Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε την διαφορά, το χρωστάμε στο ρόλο μας, στους μαθητές μας, στην κοινότητά μας. Σκέφτεστε: μα πως;
Ας κάνουμε αυτή την χρονιά την λέσχη ανάγνωσης εφήβων με έργα Αγγλικής (ή άλλης) λογοτεχνίας που πάντα ζηλεύαμε, ας ενθουσιαστούμε με τις διάφορες δραστηριότητες που θα δημιουργήσουμε και ας αφήσουμε τα παιδιά να δημιουργήσουν δικές τους, μην αναθέσετε βιβλία, διαβάζετε όλοι μαζί με τον ξεχωριστό του τρόπο ο καθένας, με τις όποιες δυσκολίες. Μιλήστε με τα παιδιά, δουλέψτε μαζί.
Ας οργανώσουμε αυτή την χρονιά μερικές συζητήσεις με τους γονείς, όποιους θέλουν, όποτε μπορούν. Ας μιλήσουμε για τα παιδιά, χωρίς θέματα, βαρύγδουπες αναλύσεις ή ηχηρά "ονόματα". Απλά, ειλικρινά, ας πούμε για τους φίλους τους, την μελέτη τους, ας ανταλλάξουμε απόψεις, όχι να επιβάλλουμε, ας συζητήσουμε ανοιχτά και με δικά μας λόγια. Οι περισσότεροι γονείς το χρειάζονται, πότε ήταν η τελευταία φορά που μιλήσατε με κάποιον για την μουσική που τους αρέσει ή για την σχέση τους με την τεχνολογία;
Ας οργανώσουμε αυτή την χρονιά μια έκθεση φωτογραφίας ή μια έκθεση με σύντομα βίντεο κλιπς που θα δημιουργήσουν τα παιδιά. Μπορούμε να καλέσουμε τους γονείς να ψηφίσουν για τα καλύτερα εκθέματα και να έχουμε κάποιου είδους βραβεία για τις καλύτερες συμμετοχές. Με αυτό τον τρόπο επεκτείνουμε την ματιά των παιδιών και αναζητούμε την ουσιαστική δημιουργία. Σίγουρα θα ξεπηδήσουν κάποια ταλέντα μέσα από όλη αυτή την διαδικασία.
Ας επιλέξουμε αυτή την χρονιά την συνέργεια και όχι τον ανταγωνισμό, την συνεργασία και όχι την ατομικότητα, ας συμμετάσχουμε λίγο περισσότερο στα του τόπου μας, της κοινότητας ή της ομάδας μας. Ας προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε αυτά που γνωρίζουμε, τις εμπειρίες, τις γνώσεις, τις δεξιότητές μας. Ας επιδιώξουμε να συναντηθούμε με ανθρώπους που έχουν την ίδια διάθεση και ας φτιάξουμε ένα ανεπίσημο δίκτυο συνεργειών. Άλλος θα προσφέρει σε τεχνογνωσία και άλλος στην οργάνωση.
Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται ομάδες βελτίωσης και πολιτισμού, ομάδες που νοιάζονται και σκέφτονται με τους όρους του "εμείς" και όχι του "εγώ". Οι ομάδες αυτές επεκτείνουν τις δεξιότητες τους και τις μεταφέρουν στους άλλους. Είναι μια νέα οικολογία, η οικολογία της γνώσης, του πολιτισμού και της καλλιέργειας.
Ας κάνουμε αυτή την χρονιά ξεχωριστή.
είναι σε μια βόλτα ίσως, απομεσήμερο, μετά τις πρώτες "ενδείξεις" για την σχολική χρονιά που μόλις ξεκίνησε, που δέχεστε την νοερή επίσκεψη εικόνων από τις πρόσφατες συμμετοχές σας σε ημερίδες, συνέδρια και σεμινάρια: πολύ ενέργεια, θετική αύρα, φρέσκοι άνθρωποι με ενθαρρυντικά λόγια, ιδέες, μέθοδοι, πολλή βιβλιογραφία και ακόμη περισσότερα ευρήματα για το εύρος των ευθυνών ενός εκπαιδευτικού.
Σας έρχεται στο μυαλό ένα άρθρο του Αρίστου Δοξιάδη με τίτλο "Η Εκπαίδευση δεν είναι ατομική Υπόθεση" στο οποίο ο έγκριτος αρθρογράφος σημειώνει:
" Η παιδεία έχει μεγάλες "θετικές εξωτερικότητες" στην ορολογία των οικονομολόγων. Το όφελος δηλαδή δεν το καρπώνεται μόνο αυτός που εκπαιδεύεται αλλά και όσοι συναλλάσσονται μαζί του ή ζουν κοντά του".
Με λίγα λόγια η προστιθέμενη αξία της εκπαίδευσης έχει να κάνει με την διάχυση, την δυνατότητα που έχει ο εκπαιδευμένος άνθρωπος να λειτουργεί σαν μοντέλο βελτίωσης για τους γύρω του, τους κοντινούς του, για την τοπική του κοινότητα ή ομάδα.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι ιδέες του Τζέιμς Χέκμαν, νομπελίστα στην οικονομία και καθηγητή του πανεπιστημίου του Σικάγο:
"οι γνωστικές και χαρακτηριολογικές δεξιότητες συνεργάζονται και λειτουργούν ως δυναμικά αλληλοσυμπληρούμενα συστήματα, αλληλοτροφοδοτούνται. Οι δεξιότητες παράγουν δεξιότητες. Όσο περισσότερα κίνητρα έχουν τα παιδιά, τόσο περισσότερο μαθαίνουν. Όσο καλύτερη πληροφόρηση διαθέτουν, τόσο σοφότερες είναι οι επιλογές τους..." ("Για την Οικονομία της Ανθρώπινης Ανάπτυξης").
Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε την διαφορά, ακόμα κι εάν οι αντιδράσεις μας υπονομεύουν, οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές ή η καχυποψία φαίνεται ανάγλυφη. Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε την διαφορά, το χρωστάμε στο ρόλο μας, στους μαθητές μας, στην κοινότητά μας. Σκέφτεστε: μα πως;
Ας κάνουμε αυτή την χρονιά την λέσχη ανάγνωσης εφήβων με έργα Αγγλικής (ή άλλης) λογοτεχνίας που πάντα ζηλεύαμε, ας ενθουσιαστούμε με τις διάφορες δραστηριότητες που θα δημιουργήσουμε και ας αφήσουμε τα παιδιά να δημιουργήσουν δικές τους, μην αναθέσετε βιβλία, διαβάζετε όλοι μαζί με τον ξεχωριστό του τρόπο ο καθένας, με τις όποιες δυσκολίες. Μιλήστε με τα παιδιά, δουλέψτε μαζί.
Ας οργανώσουμε αυτή την χρονιά μερικές συζητήσεις με τους γονείς, όποιους θέλουν, όποτε μπορούν. Ας μιλήσουμε για τα παιδιά, χωρίς θέματα, βαρύγδουπες αναλύσεις ή ηχηρά "ονόματα". Απλά, ειλικρινά, ας πούμε για τους φίλους τους, την μελέτη τους, ας ανταλλάξουμε απόψεις, όχι να επιβάλλουμε, ας συζητήσουμε ανοιχτά και με δικά μας λόγια. Οι περισσότεροι γονείς το χρειάζονται, πότε ήταν η τελευταία φορά που μιλήσατε με κάποιον για την μουσική που τους αρέσει ή για την σχέση τους με την τεχνολογία;
Ας οργανώσουμε αυτή την χρονιά μια έκθεση φωτογραφίας ή μια έκθεση με σύντομα βίντεο κλιπς που θα δημιουργήσουν τα παιδιά. Μπορούμε να καλέσουμε τους γονείς να ψηφίσουν για τα καλύτερα εκθέματα και να έχουμε κάποιου είδους βραβεία για τις καλύτερες συμμετοχές. Με αυτό τον τρόπο επεκτείνουμε την ματιά των παιδιών και αναζητούμε την ουσιαστική δημιουργία. Σίγουρα θα ξεπηδήσουν κάποια ταλέντα μέσα από όλη αυτή την διαδικασία.
Ας επιλέξουμε αυτή την χρονιά την συνέργεια και όχι τον ανταγωνισμό, την συνεργασία και όχι την ατομικότητα, ας συμμετάσχουμε λίγο περισσότερο στα του τόπου μας, της κοινότητας ή της ομάδας μας. Ας προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε αυτά που γνωρίζουμε, τις εμπειρίες, τις γνώσεις, τις δεξιότητές μας. Ας επιδιώξουμε να συναντηθούμε με ανθρώπους που έχουν την ίδια διάθεση και ας φτιάξουμε ένα ανεπίσημο δίκτυο συνεργειών. Άλλος θα προσφέρει σε τεχνογνωσία και άλλος στην οργάνωση.
Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται ομάδες βελτίωσης και πολιτισμού, ομάδες που νοιάζονται και σκέφτονται με τους όρους του "εμείς" και όχι του "εγώ". Οι ομάδες αυτές επεκτείνουν τις δεξιότητες τους και τις μεταφέρουν στους άλλους. Είναι μια νέα οικολογία, η οικολογία της γνώσης, του πολιτισμού και της καλλιέργειας.
Ας κάνουμε αυτή την χρονιά ξεχωριστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου